Een openbaarvervoersmodel met vier lagen

Uit mobiliteitsbrief 185 - Basisbereikbaarheid

Basisbereikbaarheid staat voor het kunnen bereiken van belangrijke maatschappelijke functies op basis van een vraaggericht systeem, met een optimale inzet van middelen. Basisbereikbaarheid is een gelaagd vervoersmodel: het stoelt op een hiërarchisch vervoersysteem van vier lagen.

  • Het treinnet is de ruggengraat van het internationaal, intergewestelijk en interregionaal openbaar vervoer.
  • Het kernnet zorgt voor het openbaar vervoer op de grote assen, waarbij bussen en trams de grote woonkernen met elkaar verbinden, centraal gelegen attractiepolen (zoals bijvoorbeeld uitgangsbuurten, sport-en recreatiecentra, ziekenhuizen, handelscentra, ...) aandoen en voorsteden met andere steden verbinden.
  • Het aanvullend net vult met ontsluitende buslijnen vanuit kleinere steden en gemeenten het kernnet aan en zorgt voor de aanvoer naar het kernnet en het treinnet. Ook de zogenaamde functionele ritten, het woon-werk-en woon-schoolvervoer dat enkel tijdens de spitsuren rijdt, maakt deel uit van dit net.
  • Het vervoer op maat zorgt voor een efficiënte invulling van de lokale vervoersvragen. Het gaat dan om lokale, al dan niet private, initiatieven ter ondersteuning van het kernnet, zoals bijvoorbeeld de buurtbus, taxi, enz. Ook het doelgroepenvervoer, het lokaal vraagafhankelijk net, het leerlingenvervoer in het bijzonder onderwijs, mobiliteit door deelorganisaties (deelfietsen, deelwagens, ...) lokale initiatieven zoals taxicheques, buurtbussen, ontsluiting van moeilijk te bereiken bedrijvenzones, collectieve taxi’s, enz.